Merhaba,Bugün, bu gece saat 11 de Ankara yolcusuyum. Bu sefer gezmeye gitmiyorum. Mesleğim için gidiyorum. Benim için büyük birşey tıpkı Eskişehir'e Üniversite okumak için gittiğim gibi kariyerimdeki ince anlardan biri umarım Eskişehirdeki gibi şanslı olurum. Attığım her adım daha büyüğüne doğru götürüyor beni. Yeni insanlar, yeni bir yatak, yeni bir aşk dermişim keşke. Büyüdükçe korkuyorum. Çünkü cahil değilim.
Tarihlerden 30 Haziran 2008 sabah 06:30; Ankara'ya farklı bir amaç için ayak basacam ve böyle başlayacak öykümün bir başka satırı. Çocukluğumdan beri makinist olmak istedim. Ama kem gözler buna müsade vermedi. Ben de dedim, o zaman o yolları ben yaparım dedim. Onun için İnşaat mühendisi olmak gerekiyormuş. Bunun için önce madenci sonra yatay geçişle inşaatçı oldum. Adım adım sana yaklaşıyorum. Belki demiryoluna (trencilik diyorum ben) bu kadar önem verdiğim kadar karşı cinse önem versem çoktan bir kısmet bulurdum. 2009 yılı içersinde bir büyük demiryolu maketi yapmayı planlıyorum. Tüneli, köprüsü, virajı hepsi olacak. Aslında içinde küçük bir Haydarpaşası bile olabilir. Bak bi o zaman çok mutlu olurum ben kendimi biliyorum. Hadi bakalım kolay gele,
Sizleri seviyorum....
Kaynak;çpa
Çetin Poyraz ALPER
