Ya yedinci sınıfta matematikte tam sayılarda dört işlem yaparken bize öğrettikleri;
Dostumun dostu, benimde dostumdur (+ * + = +),
Dostumun düşmanı, benimde düşmanımdır (+ * - = -),
Düşmanımın dostu, benimde düşmanımdır (- * + = -),
Düşmanımın düşmanı, benim dostumdur (- * - = +).
Bu ne lan!
Görünüşte mantıklı gelse de, işin kuralını herkes yeniden yazar. Nasıl mı? İşte benimki;
(+ * + = +) yerine göre, dostuma ayıp olmasın diye olabilir, belki çıkarım için olabilir, belkide dostumun bile dostu değildir. Hiç riske girilmez.
(+ * - = -) Dostumun düşmanı neden benim düşmanım olsun ki, böylesi bir ön yargı olamaz, salaklık olur. Belki sevgili dostum, düşmanın ne olduğu bilmiyordur. Herşey olabilir, salla yani...
(- * + = -) Düşmanımın dostu, o hıyar adam yüzünden neden dostumdan olim len...
Gelelim düşmanımın düşmanına (- * - = +), iki orospu çocuğunun olduğu bir ortamda dost olmaz ya...
Saygılarımla...
